پدران غایب

یک تحلیلگر یونگی هویت مردانه و پیامدهای روانشناختی «بی پدری» - خواه تحت اللفظی، معنوی یا عاطفی - را در نسل رشد کودک بررسی می کند. تجربه شکنندگی تصاویر متعارف مردانگی چیزی است که بسیاری از مردان مدرن در آن سهیم هستند. گای کورنو، روانکاو، این تجربه را در احساس عمیق‌تری که مردان از سکوت یا غیبت پدرانشان دارند، ردیابی می‌کند - گاهی اوقات تحت اللفظی، اما به ویژه احساسی و معنوی. چرا این احساس در زندگی نسل خاصی پس از جنگ - مردانی که اکنون به میانسالی نزدیک شده اند - عمیق است؟ زیرا به گفته او، این نسل مرحله حساسی را در از دست دادن مراسم آغاز مردانه نشان می‌دهد که در گذشته عبور یک پسر را به سمت مردانگی تضمین می‌کرد. کورنو در بررسی جذاب خود از روش‌های بسیار متفاوتی که این حلقه گمشده در زندگی مردان نشان می‌دهد، نشان می‌دهد که برای مردان امروز، بازیابی «دومین تولد» ضروری در مردانگی در به دست آوردن توانایی پدر شدن برای خود نه تنها به عنوان یک ابزاری برای التیام دردهای روانی است، اما به عنوان گامی ضروری در روند کامل شدن.