کوری

"کوری" اثر ژوزه ساراماگو، رمانی است که با نگاهی عمیق به طبیعت انسانی و چالش‌های اجتماعی، داستانی جذاب از یک اپیدمی ناگهانی نابینایی را روایت می‌کند. این رمان با نثر خاص ساراماگو و استفاده از جملات طولانی و توصیف‌های دقیق، فضایی پر از تنش و تفکر را خلق می‌کند. داستان با وقوع یک موج نابینایی آغاز می‌شود که جامعه را در هرج و مرج فرو می‌برد. ساراماگو با استفاده از نمادها و استعاره‌ها، پیام‌های عمیق‌تری را درباره وضعیت انسان‌ها در شرایط بحرانی منتقل می‌کند. نابینایی ناگهانی شخصیت‌ها نه تنها نشانه‌ای از ضعف بشر بلکه بازتابی از ناتوانی انسان در درک یکدیگر است. اوضاع بحرانی جامعه باعث می‌شود که روابط انسانی دچار تغییرات اساسی شود و هر فردی با چالش‌های جدیدی روبرو گردد. شخصیت‌ها در این رمان نمایندگان مختلفی از جامعه هستند؛ از پزشک تا همسرش که تنها فرد بینا در میان نابینایان است. ساراماگو با خلق این شخصیت‌ها عمق احساسات انسانی را به تصویر می‌کشد. تضادهای موجود بین افراد نابینا و بینا نشان‌دهنده بارزترین نکته انسانی است: در شرایط سخت، انسانیت واقعی نمایان می‌شود.در نهایت، "کوری" اثری است که فراتر از یک داستان علمی تخیلی قرار دارد. این رمان با پرداختن به مسائلی چون هویت انسانی، ارتباطات اجتماعی و بحران‌های اخلاقی، همواره خواننده را به تأمل درباره جامعه دعوت می‌کند. ساراماگو با خلق این اثر جاودانه نشان داده است که چگونه شرایط بحرانی می‌تواند حقیقت وجود انسان را نمایان کند و خواننده را در جستجوی معناهای عمیق‌تر زندگی هدایت کند