شه مات ملکه

بث هارمون یتیم هشت سال های ساکت و عبوس و البته نه چندان خوش قیافه است. البته تا زمانی که برای اولین بار شطرنج بازی می کند. از آن پس، حواسش تیزتر و ذهنش شفاف تر می شود و برای اولین بار احساس می کند که به طور کامل روی زندگی اش کنترل دارد. در شانزده سالگی، در مسابقات آزاد قهرمانی آمریکا رقابت می کند. اما هرچه مهارت های حرفه ای بث بیشتر می شود، خطر بیشتری او را تهدید می کند، احساس انزوا و وحشت در او بیشتر می شود و فکر فرار بیشتر او را اغوا می کند. شه مات ملکه با کشش و ضرباهنگ سریع، به سوی یک پایان بندی هوشمندانه و رضایت بخش مانند مات ناپلئونی پیش می رود.