آداب روزانه: روز بزرگان چگونه شب می‌شود

"عادات و آداب روزانه بزرگان" اثر "میسن کری" چکیده ای از عادات روزمره ی برخی از بزرگترین متفکران و هنرمندان را ارائه می کند که می تواند برای طرفداران آنان بسیار الهام بخش باشد. "فرانس کافکا" زمانی که از وضعیت محل زندگی و کار روزانه اش به تنگ آمده بود، در نامه ای به "فلیسه بائر" در سال 1912 نوشت که زمان کوتاه است و قدرت او محدود، اداره اش وحشتناک است و آپارتمان پر سر و صداست، بنابراین اگر یک زندگی ساده و دلپذیر ممکن نیست، باید سعی کرد که با مانورهای زیرکانه در لا به لای آن خزید.

"فرانس کافکا" یکی از ده ها ذهن الهام یافته و الهام بخش در میان خیل عظیم رمان نویس ها، شاعران، نمایش نویسان، نقاشان، فلاسفه، دانشمندان و ریاضی دانان است که مانورهای زیرکانه شان در مسیر زندگی در کتاب "عادات و آداب روزانه بزرگان" توسط "میسن کری" تدوین شده است.

این عادات و آداب شامل اعمال مختلفی بودند که زود برخاستن از خواب در صبح، دیر به خواب رفتن در شب، خودمراقبتی با پیراشکی یا حمام، نوشیدن مقادیر زیادی قهوه و قدم زدن یک مسافت طولانی تنها بخشی از این موارد هستند. "ژان پل سارتر" ترکیبی از آمفتامین و آسپرین را می جوید که ده برابر دوز توصیه شده در روز بود؛ "دکارت" دوست داشت در رختخواب بماند و ذهنش در خواب در میان جنگل ها ، باغ ها و کاخ های مسحور شده، هر لذت قابل تصوری را تجربه کند؛

"آنتونی ترولوپ" ، خود را مقید کرده بود که هر روز صبح قبل از رفتن سر کارش در خدمات پستی، سه هزار کلمه (250 کلمه هر پانزده دقیقه به مدت سه ساعت) بنویسد و حفظ این عادت به مدت سی وسه سال سبب شد تا آثار زیادی خلق نماید.