سر پیاز، ته تربچه: پرورش خلاقیت کودکان با زبان هنر از بدو تولد تا هفت سالگی

فعالیت هنری کودکان به صورت گروهی راهی است برای آموزش «شاد بودن» و «کسب موفقیت»، ضمن اینکه تأثیر محیط در شکل گیری شخصیت کودکان و نحوه پرورش آنها را بر ما آشکارتر می نماید. همچنین با انجام فعالیت هنری تنش هایی که کودک در مواجهه با محیط با آنها روبه رو می شود، تخلیه شده و آرامش حاصل از آن ذهن کودک را برای رویدادهای بعدی آماده می سازد، به قسمی که او می تواند تنش هایی را که در آینده با آنها روبه رو می شود را مدیریت کند. تقویت قوای ذهنی از دیگر نقاط قوت فعالیت هنری به شمار می رود و مسئله آموزش در دوران مدرسه را برایشان آسان تر می گرداند. کودک در سایه انجام فعالیت هنری و یادگیری مهارت خلاقیت به خوبی می تواند راه های شخصی و منحصربه فرد خود برای یادگیری را درک کند و از آن برای یادگیری در دیگر مراحل زندگی خود بهره برداری نماید، به بیان واضح تر او فرمول شخصی خود را برای یادگیری آموخته و می آموزد که چگونه بیاموزد. دیده شدن کودک در دوران کودکی به واسطه فعالیت های هنری از شدت این میل دیده شدن در دوران نوجوانی کاسته و این حس طبیعی را در مسیر متعادل تری قرار می دهد. تربیت اولیه در آموختن و تقویت حس شناخت بسیار اهمیت دارد و می تواند گرایش و توجه به زیبایی را در کودک تقویت کند؛ همچنان که دقت در گوش دادن، لمس کردن و بوییدن. تکامل تمامی حواس و استفاده از آنها از همان مراحل اولیه رشد آغاز می شود؛ همان طور که تقویت حواس در این سنین حیاتی است، استفاده از شیوه های صحیح تربیتی برای پرورش خلاقیت نیز بسیار اهمیت دارد و چنانچه این امر نادیده گرفته شود، خلاقیت در کودک سرکوب خواهد شد. باید توجه داشت که کودکان علی رغم سادگی و صفای درون به هیچ وجه آرزوها و مشکلات خود را بیان نمی کنند و در مواردی، چه بسا، به صورت نامتعارف آن را بروز می دهند. فعالیت هنری به عنوان شیوه ای برای سان درونیات کودک را برای شرح مشکلات و نیز آرزوهای خودیاری می دهد. به علاوه او می آموزد که در محیط دائما در حال تغییر زندگی خلاقانه اندیشیده و با هنرمندی ناخدای کشتی زندگی اش باشد. باید توجه داشت که هرگونه القای سلیقه و نگرش ویژه دادن مدل و آموزش سبکی خاص سیر طبیعی تکامل هنر و پرورش قدرت خلاقه را محدود می سازد. مهارت فنی در هنر مانند خط، شکل سازی، به کاربردن رنگ و سایه سازی تنها از جهت تجربه برای کودک اهمیت داشته و کاملا جنبه فرعی در مسیر آموزش دارد. توجه داشته باشید که در کار گروهی کودکان اگر با آثار یکسان روبه رو شدیم، یعنی در واقع هیچ تجربه هنری رخ نداده است. در واقع باید این امکان را برای کودکان فراهم آورد که تاحدامکان از طریق حواس مختلف خود جهان را کشف کند.