بلندی‌های بادگیر: متن کامل

رمان کلاسیک بلندی‌های بادگیر اثر امیلی برونته است.براساس این رمان تاکنون نمایش‌های موزیکال، تئاتر، اپرا و فیلم‌های بسیاری ساخته شده است.کارگردانان آمریکایی، انگلیسی، اسپانیایی، فرانسوی و ژاپنی هر یک برداشت خود را از این اثر به شیوه‌ای خاص بیان کرده‌اند.بلندی‌های بادگیر تنها رمان پایان‌یافته‌ی امیلی برونته، اثری بی‌بدیل در ادبیات کلاسیک انگلستان است. برونته این کتاب را اولین بار در سال 1847 و با نام مستعار اِلیس بِل منتشر کرد. تصویر غیرمعمول این رمان از عشق، آزارهای جسمانی و مناقشات روحی، عملا عقاید دوره‌ی ویکتوریایی درباره‌ی دین، اخلاق، اختلاف طبقاتی و جایگاه زن در جامعه را به چالش کشید. گرچه بلندی‌های بادگیر سبک ادبی مشخصی ندارد اما تأثیر رمانتیسیسم و ردپای گوتیک در آن هویداست. امیلی برونته داستان عشقی مرموز را در بستر اجتماعی انگلستان اواخر قرن هجدهم، با تکیه بر تقابل زندگی طبقه‌ی زحمت‌کشان و مرفهان روایت می‌کند. عشقی که در نهایت به چنان وسواسی منتهی می‌شود که تا هنگامه‌ی مرگ هم میل به جدایی در آن رخ‌ نمی‌نماید. معمای همسایه کتاب بلندی‌های بادگیر لاک‌وود مستأجر جدید ملک «تراش‌کراس گرنج» برای دیدن صاحب‌خانه‌‌اش آقای هیت‌کلیف به منزل او می‌رود اما ساکنان آن خانه رفتارهایی غریب و به دور از ادب دارند. در شبی برفی، لاک‌وود به‌طور اتفاقی یادداشت‌های شخصی به اسم کاترین با نام‌های خانوادگی ارنشاو، لینتون و هیت‌کلیف را مطالعه و پس از مواجهه‌ای وهمناک با روح او کنجکاو می‌شود سرگذشتش را دنبال کند. نلی دینِ خدمتکار که سال‌ها در کنار آن خانواده‌ی عجیب زندگی کرده، داستانی تنیده از رنج، عشق و جبر را برای لاک‌وود تعریف می‌کند. آقای ارنشاو سرپرستی پسربچه‌ای آواره به‌نام هیت‌کلیف را به عهده می‌گیرد. هیندلی پسر خانواده از همان ابتدا به دشمنی با هیت‌کلیف می‌پردازد اما کاترین خواهر او، روابط صمیمانه‌ای با تازه‌وارد برقرار می‌کند تا جایی که احساسی عاشقانه بین آن‌دو برقرار می‌شود. مرگ آقای ارنشاو، آزارهای هیندلی و ازدواج کاترین با مردی هم‌طبقه‌ی خودش، آتش کینه‌ای را در قلب هیت‌کلیف روشن می‌کند که منجر به انتقامی تلخ می‌شود؛ انتقام از همه‌ی جهان و حتی خودش. کیاست خانم نویسندهامیلی برونته که خود در شمال انگلستان متولد شده و بیشتر عمرش را در آنجا زیسته بود، خلنگ‌زارها و آب‌و‌هوای آن منطقه را در بلندی‌های بادگیر جاویدان کرده است. او با دست‌آویز قرار دادن سمبلیک طبیعت و ترسیم تضاد موجود میان آن و مدنیت، به فضاسازی و شخصیت‌پردازی رمانش اهتمام ورزیده است.