پژوهشی در تعزیه و تعزیه‌خوانی: از آغاز تا پایان دوره قاجار در تهران

"کتاب حاضر یکی از غنی‌ترین کتب موجود درباره تعزیه‌خوانی،بویژه تاریختعزیه‌خوانی در تهران است،کثرت منابع معتبر استفاده شده در آن گواهی بر کوششوافر محقق است. نمایشنامه‌نویسان معاصر ایران(دهه چهل) مریم موحدیان-تهران-انتشارات نمایش-چاپ اول-1381 این کتاب به نمایشنامه‌نویسی معاصر ایران در مقطع زمانی دهۀ چهل می‌پردازدو این موضوع را در دو بخش سامان می‌دهد: بخش نخست،معرفی و بررسی نمایشنامه‌های منتشر شده در این دهه،ترسیمخصوصیات شخصیت‌ها و ارائۀ چکیده‌ای از داستان آن‌هاست؛به انضمام نگرشی بر هریک از آن آثار در سه محور«ساختمان نمایشی»،«زبان»،«شخصیت‌پردازی»-وفارغ از نقد مبانی اندیشۀ آفرینندۀ اثر. نمایشنامه‌نویسانی که آثارشان در این کتاب بررسی شده است عبارتند از: داود آریا-نادر ابراهیمی-محمد علی اسلامی ندوشن-ناصر ایرانی-هوشنگباختری-ذبیخ اله بهروز-بهرام بیضایی-سعید پورصمیمی-ارسلان پوریا-علیرضا تبریزی-ابو القاسم جنتی عطایی-عباس جوانمرد-مهین جهانبگلو«تجدد»-غلامرضا دوست محمدی-محمود دولت‌آبادی-اکبر رادی-مصطفیرحیمی-ابراهیم رهبر-محمد شفیع رئیسی-غلامحسین ساعدی-علیشجاعیان-مهرداد شکوهی-عبد الرحمن صدریه-فریده فرجام-بهمن فرسی-امین فقیری-پرویز کاردان-خجسته کیا-محمد للری-بیژن مفید-ابراهیم مکی-تهمینه میرمیرانی-علی نصیریان-عباس نعلبندیان-عیسی هدایت و محسنیلفانی. تئاتر ایران نیز در این دهه پس از یک فترت که حاصل کودتای 28 مرداد 1332 وتعطیل شدن بسیاری از مراکز و سالن‌های تئاتر بود،جانی دوباره گرفت و فعالیتخود از نو آغاز کرد."