هنر عروسکی

هنر عروسک گردانی هنری است که می توان گفت از هزاران سال پیش معمول بوده است . لکن کسی نمی داند در کجا و در چه زمانی عروسکها بوجود آمده اند . اما آنچه به تحقیق معلوم شده است در جوامع اولیه عروسکها برای مقاصد مذهبی استفاده می گردید. سه عامل اصلی و مهم در نمایش "بن راکو" مطرح است؛ عامل اول کسی است که داستان را روایت می کند که این راوی را "تایو" نیز می گویند؛ عامل دوم در این نوع نمایش گروهی هستند که عروسکها را به حرکت درمی آورند و عامل سوم نمایش نوازنده ی ساز است که سازی بنم "شامیزن" که سه سیم دارد را می نوازد. بازیگران برای اینکه دیده نشوند از تن پوش های مشکی استفاده می کنند و روی سرشان پارچه ای به صورت "باشلق" قرار می دهند. در شیوه ی "بن راکو" اگر موسیقی از متن نمایش حذف شود، نمایش دیگر حرفی بر سر صحنه با تماشاچیان ندارد. این ویژگی براساس اعمال دراماتیکی در صحنه به وقوع می پیوندد و شکل می گیرد، یعنی موسیقی یکی از اجزای جدایی ناپذیر نمایش در بن راکوست که بسیار متداول است.