مسحور

مسحور سطر به سطرش پر از حرف بود. " رنه دنفلد " به ملموس ترین شکلِ ممکن زندان و زندانی رو تعریف کرده. از فضای تاریک و ترس‌ناک انفرادی، از حس و حال زندانیان محکوم به اعدام جوری نوشته که لحظه به لحظه حس کردم تو اون زندان شاهد تمام اون اتفاقات هستم. در سرتاسر کتاب با مردی بی‌نام و افکارش مواجه هستیم که عاشق کتابهاست و قبل از ورود به انفرادی بیشتر زمانش رو در کتابخانه زندان میگذروند. اصلا همین ورود به دنیای کتاب و سِحر و جادوی کلمات و آرامشی که به راویِ مسحور میده؛ جذابیت اون رو دوچندان میکنه. مسحور به ظریف ترین شکلِ ممکن به مخاطب سورئالی جادویی هدیه میده که باهاش میتونی صدای پا کوفتن اسبها رو بشنوی، از پشت دیوارهای سیاه‌چال نورِ خورشید رو ببینی یا بوی خاک بارون خورده رو بشنوی... این کتاب دنیای خاص خودش رو داره برای اینکه مخاطب رو به دام بکشونه.