دوران‌های زندگی انسان

تورنتون وایلدر، نمایشنامه‌نویس و رمان‌نویس آمریکایی، در سال ۱۸۹۷ در مدیسون، ویسکانسین به ‌دنیا آمد. پدرش روزنامه‌نگار بود و بعدها وارد عرصهٔ سیاست شد. وایلدر مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه ییل و مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشتهٔ ادبیات فرانسه از دانشگاه پرینستون گرفت. او به‌واسطهٔ تحصیلات دانشگاهی و نیز سفرهای متعددی که همراه با خانواده یا به‌تنهایی به کشورهای مختلف داشت، به زبان‌های فرانسه، چینی و ایتالیایی مسلط بود. وایلدر نمایشنامه‌هایی را از نمایشنامه‌نویسان فرانسوی چون آندره اوبی و ژان پل سارتر به انگلیسی ترجمه کرده است. وایلدر سه ‌‌بار موفق به کسب جایزهٔ پولیتزر شد: در سال ۱۹۲۸‌برای رمان پُل سَن لوئیس ری، در سال ۱۹۳۸ برای نمایشنامهٔ شهر ما و در سال ۱۹۴۳ برای نمایشنامهٔ جان کندن. سپس در سال ۱۹۶۸، جایزهٔ ملی کتاب آمریکا را برای رمانش با نام روز هشتم دریافت کرد. دوران‌های زندگی انسان مجموعه‌ای از چهار نمایشنامه کوتاه است با عناوین «طفولیت»، «کودکی»، «جوانی» و «میان‌سالی». وایلدر با الهام گرفتن از تک‌گویی معروف شکسپیردر کمدی هر طور که شما دوست دارید بر آن شد تا هفت نمایشنامه کوتاه درباره سفر زندگی انسان از دوران نوزادی تا کهن‌سالی را به رشته تحریر درآورد. دو نمایش اول یعنی طفولیت و کودکی بارها و بارها روی صحنه به اجرا درآمدند. اگرچه، وایلدر هرگز نگارش سایر نمایشنامه‌های این مجموعه را کامل نکرد. پس از مرگ او در سال ۱۹۷۵، دو نمایشنامه دیگر که به این مجموعه مرتبط‌ا‌ند با عناوین جوانی و رودخانه‌های زیرزمین (که به نظر می‌رسد به شرح دوران میان‌سالی می‌پردازد) بین دست‌نوشته‌های نیمه‌کارهٔ این نویسنده پیدا و تکمیل شد. شاید به همین دلیل است که نام این مجموعه در برخی منابع هفت دوران زندگی انسان و در منابع دیگر دوران‌های زندگی انسان ذکر شده است. وایلدر با نویسندگان بسیاری چون ارنست همینگوی، اسکات فیتز جرالد، زلدا فیتزجرالد، آلیس بی. توکلاس، ژان پل سارتر و گرترود استاین دوست بود. این نویسنده موفق در سال ۱۹۳۰ از درآمد حاصل از فروش رمان پل سَن لوئیس ری توانست در همدن، کنتیکت خانه‌ای برای خانواده‌اش بسازد. خواهرش ایزابل تا آخر عمر در همان خانه زندگی کرد. وایلدر نیز در مواقعی که در سفر نبود، همان‌ جا اقامت داشت. وی در سال ۱۹۷۵ در همین خانه، براثر ایست قلبی درگذشت.