ناطور دشت

یادآوری بعضی چیز ها کار سختی است‌ . تابستان همین امسال بود که من دوباره به این رمان برگشتم . پاییز پارسال خونده بودمش ولی دوست داشتم بعضی جاهاش رو دوباره بخونم . دفعه اول که خوندمش ، دو ماه طول کشید تا تمومش کنم . تو اون دو ماه کلی اتفاقات برام افتاد ‌و دلم برای یه نفر تنگ شده بود . این رمان تنها چیزی بود که من داشتم . قرار نبود تنها بخونمش ولی خب بعضی اوقات زندگی اون جوری که تو می خواستی پیش نمیره. گاهی اوقات تا حرف نزنی نمی دونی چه موضوعی برات مهم تره . خب آدم گاهی نمی‌تونه جلوی خودشو بگیره . پس اگه یه کم زدم تو جاده خاکی ، بهم خورده نگیر که چرا یه راست و ساده حرفمو نمی زنم . خب گاهی آدم نمی تونه . مخصوصاً وقتی کسی ازت بخواد . اون وقت که دیگه عمرا بتونی . ولش کن . من کسی را مجبور به کاری نمی کنم ؛ ولی اگر آمده ای بشنوی چرا باید این کتاب رو بار ها و بار ها خواند ، جواب می شود حرف اول خود مترجم ، یعنی آقای آراز بارسقیان ، پس خیلی کوتاه برات خلاصه ش می کنم : کتاب "ناطور دشت" را آقای جی.دی.سلینجر نوشته و داستان آدمی است شبیه من و خودت . داستان پسر جوانی که سعی دارد تو این دنیای نکبتی ، پیچ و خم زندگی رو از سر بگذراند و ببیند آخر سر ، کجای این دنیا باید وایستد و اینکه لذتی تو "دوباره خواندنش" هست که در یک بار خواندنش نیست . اگه الان تو دوره ای هستی که بیش از هر چیزی به این فکر می کنی که باید خودکشی کنی ؛ مثلاً دوست داری همین الان از پنجره اتاق بپری پایین ، تا از دست آدمای جعلی و تو ویترینی که دوره ت کردن خلاص بشی ، لطفاً به حرفم گوش بده . منم تو این شرایط و موقعیت بودم و حسی رو که داری تجربه می کنی داشتم . مثلاً اگه مطمئن بودم به محض اینکه می خورم زمین کسی هست تا پارچه ای چیزی روم بندازه ، درجا می پریدم . چون دوست نداشتم جماعت فضول بدن آش و لاشم رو تماشا کنن . فقط می خوام بدونی که روز های بهتری تو راهه . پس لطفاً نرو ، بمون ، برگرد . این نکته ای بوده که کسایی که بعد از خوندن این کتاب یا به زندگی خودشون پایان دادن یا آدم جعلی های اطرافشون ، نمی دونستن و کسی رو نداشتن که بهشون بگه . بیشتر از این نمی تونم توضیحش بدم . حتی اگه می تونستم هم دلم نمی خواست عین آدم بگویم . پس فقط امیدوارم همین قدر که کتاب را خوانده ای یا می خوانی یا خواهی خواند ، دوستش داشته باشی . همین .